Η Ειρήνη, το ΔΗΚΟ, το ΕΛΑΜ και το ΑΛΜΑ… Σε ανύποπτο χρόνο –και ενώ σχεδόν όλοι θεωρούσαν βέβαιο ότι μια συγκεκριμένη πολιτικός θα κατευθυνόταν προς το ΑΛΜΑ– είχαμε γράψει πως υπήρχαν διεργασίες με το ΔΗΚΟ και πως ο εθνικός μας πρίγκιπας έκανε μια πολιτικά δελεαστική πρόταση στην Ειρήνη Χαραλαμπίδου – ειρήνη στην Κύπρο, ειρήνη στον κόσμο και, ίσως, ειρήνη και στο ΔΗΚΟ. Δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί συμφωνία, αλλά αξίζει να θυμόμαστε πως ο πατέρας της υπήρξε σημαντικό στέλεχος του ΔΗΚΟ και η ίδια ξεκίνησε από εκεί. Οι παλιές αγάπες, προφανώς, δεν ξεχνιούνται.
Εκεί που θεωρούσαμε ότι το ΕΛΑΜ και το ΑΛΜΑ αντιμετώπιζαν τα λιγότερα προβλήματα σε σύγκριση με τα υπόλοιπα κυπριακά κόμματα και αποκόμματα, ξαφνικά φαίνεται πως και εκεί υπάρχουν θέματα. Συμβαίνουν, όπως λέμε, και στα καλύτερα σπίτια. Στο ΕΛΑΜ, οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Χρήστου ισχυρίζονται πως δρα σχεδόν αυταρχικά, περιορίζοντας το περιθώριο για άλλες απόψεις ή αμφισβητήσεις του ιδρυτή. Υποστηρίζουν επίσης ότι μετατρέπει το κόμμα σε υποστηρικτή του –συστημικού από κάθε άποψη– Χριστοδουλίδη. Ωστόσο, πόσο εύκολο είναι να αμφισβητήσεις κάποιον που συνεχώς αυξάνει τα ποσοστά του, ακόμη και εκμεταλλευόμενος τις συγκυρίες;
Στο ΑΛΜΑ τα πράγματα είναι πιο σύνθετα, ειδικά από τη στιγμή που τις αποφάσεις του αρχηγού τις αμφισβητεί δημόσια και γραπτώς ο στενός φίλος και συνεργάτης του Οδυσσέα, ο γνωστός Ανδρέας Χασαπόπουλος. Το να χαρακτηρίζεις τον Τσούκα καλό καθηγητή, αλλά ταυτόχρονα άνθρωπο μηδέν, μοιάζει εξωφρενικό, επιβεβαιώνοντας όσους θεωρούσαν τον φίλο του Οδυσσέα είτε εμμονικό είτε γραφικό – ή και τα δύο. Και η σοφή ρήση λέει: «Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι».
Πώς περιμένουμε ο κόσμος να σχηματίσει εμπεριστατωμένη άποψη για το υποθαλάσσιο καλώδιο, όταν οι άμεσα εμπλεκόμενοι αντί να ξεκαθαρίζουν τα δεδομένα, τα περιπλέκουν όλο και περισσότερο; Όταν η Κυβέρνηση, μέσω των αρμόδιων Υπουργών Ενέργειας και Οικονομικών, στέλνει αντιφατικά μηνύματα για τη βιωσιμότητα του έργου; Και όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος, από τη μια, λέει ότι ο ΑΔΜΗΕ μας εκβιάζει –κι εμείς ως γνωστόν δεν εκβιαζόμαστε– και από την άλλη υποστηρίζει ότι το έργο πρέπει να γίνει και θα γίνει; Παιδιά, αποφασίστε. Να θυμίσω πως κάθε μέρα καθυστέρησης ανεβάζει το κόστος σε δυσθεώρητα επίπεδα.
Πέθανε η Καίτη Κληρίδου, η τελευταία άμεση σύνδεση με τον αείμνηστο Γλαύκο, και όλοι είχαν να πουν μια καλή κουβέντα για εκείνη. Κρίμα που χρειάστηκε να φύγει για να ακουστούν τα όμορφα λόγια και οι μεγάλες εκφράσεις εκτίμησης. Όσο ζούσε, είχε ακούσει αυστηρές κριτικές από πολλούς. Ήταν έντιμη, σοβαρή και έλεγε δυσάρεστες αλήθειες, χαρακτηριστικά που δεν ταίριαζαν στον απόλυτα απολιτίκ λαϊκισμό που κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή του τόπου. Όπως τραγούδησε και ο Σαββόπουλος, «αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μην μας πει κανένα». Rest in peace.
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΠΡΟΥ
